Jak budować pewność siebie u dziecka?
Tekst Aneta Boritzka
Jak odebrać pewność siebie?
- Nie biegaj tak szybko, bo się przewrócisz.
- Daj ten dzbanek bo rozlejesz.
- Nie potrafisz jeść loda normalnie? Wszędzie ci kapie.
- Nie będę się bawić w tą zabawę, to co wymyśliłeś jest głupie.
- Widzisz jak Olaf gra w piłkę? Dlaczego ty tak nie potrafisz?
- Nie wspinaj się na drzewo, zaraz spadniesz!
- Ja nie wiem, co z ciebie wyrośnie.
Takie słowa naprawdę mogą odebrać wiarę w swoje możliwości. Jak dziecko ma dowiedzieć się czegoś o sobie samym, jeżeli na każdym kroku jest krytykowane, hamowane i oceniane? Jak dziecko ma być pewne siebie, jeśli na każdym kroku dbamy o to, by podciąć mu skrzydła, które prawdopodobnie nigdy nie wyrosną jeśli wciąż będziemy postępować właśnie w ten sposób. Zatem jak budować pewność siebie u dziecka? Przejdź do dalszej części artykułu!
Jak budować pewność siebie? – Malaguzzi
“Malaguzzi uważał, że wszystkie dzieci są zdolne, ciekawe i mają wielki potencjał, zatem nauka powinna być inicjowana przez nie same. Chciał, żeby dzieci angażowały się w projekty, dzięki którym mogłyby poznawać swoje mocne strony i samodzielnie rozwiązywać problemy. Jednak najważniejsze było to, żeby wiedziały kim są.”
Czy my rodzice nie powinniśmy patrzeć właśnie w podobny sposób na nasze dzieci?
Loris Malaguzzi był nauczycielem we włoskim przedszkolu. Swoją metodę edukacyjną nazwał Reggio Emilia. Metoda nauczania Reggio Emilia jest innowacyjnym i kreatywnym podejściem do wczesnej edukacji. Kluczowym założeniem koncepcji tej metody jest to, że nie istnieje w pełni stała i niezmienna koncepcja przedszkola. Pedagogika Reggio nie jest więc gotowym modelem do zastosowania, lecz podlega ciągłym zmianom w zależności od potrzeb i spostrzeżeń. To właśnie intensywny dialog pomiędzy dorosłymi (nauczycielami-rodzicami) a dziećmi, a co za tym idzie – Inicjowanie nowych pomysłów i zdobywanie doświadczeń (esperienza reggiana) jest znakiem szczególnym pedagogiki Reggio Emilia. Dlatego też nazywa się ją: pedagogiką “stawania się” lub “pedagogiką jako projekt”. Nauczyciele, specjaliści przedszkola są otwarci na nową wiedzę, wprowadzanie zmian, przy czym dobro dzieci jest zawsze punktem wyjścia i celem.
“Prawdziwa pewność siebie pochodzi z wewnątrz, a nie z otrzymywania złotych gwiazdek, fałszywych wyróżnień i nadopiekuńczości opiekunów. Naszym celem jest rozpoznanie indywidualnych mocnych stron dzieci i reagowanie w taki sposób, by każdy z nich czuło, że osiąga sukces. Sukces rodzi sukces” – dyrektorka szkoły Sawsan Yaseen
“Typowe szkoły stosują świadectwa i oceny żeby rejestrować umiejętności ograniczenia uczniów. Szkoła w Bejrucie opisuje postępy w nauce każdego z dzieci oraz ich indywidualne mocne strony.” -M. Borba
List do rodzica – Akademia Małych Einsteinów
Kochani Rodzice!
Od niedawna uczęszczam do Akademii Małych Einsteinów. Moje początki nie były łatwe, bardzo tęskniłem za mamą, teraz z chęcią uczę się nowych rzeczy i miło spędzam czas w przedszkolu. Każdego dnia rozwijam i doskonale swoje zainteresowania. Chętnie bawię się z nowo poznanymi kolegami koleżankami.
A teraz opowiem wam, czego się nauczyłem!
Bywają dni kiedy trudno jest mi się z wami rozstać, ale pani mówi, że to zupełnie naturalne, kiedy jest mi smutno lubię się przytulić i później wracam do zabawy. Staram się być coraz bardziej samodzielny, wyzwaniem jest dla mnie ubranie butów i czapki, dlatego proszę o pomoc panie, które pomagają mi i powtarzają, że na wszystko przyjdzie czas. Najważniejsze, że każdego dnia podejmuje próby założenia jakieś rzeczy samodzielnie, sam wymyśliłem, że w domu będę ćwiczył ubieranie skarpetek. Wiem, że przy waszej pomocy nabiorę wprawy. Jestem z siebie dumny Ponieważ szybko opanowałem samodzielny korzystanie z toalety. Zawsze pamiętam o umyciu rąk. Bardzo dokładnie myjemy zęby po obiedzie. Potrafię sam odkręcić pastę i nałożyć ją na szczoteczkę. Uwielbiam drugie śniadania, które dostaje w przedszkolu. Zawsze zjadam owoce i warzywa. Nie do końca opanowałem posługiwanie się sztućcami podczas jedzenia, dlatego pomagam sobie rękami przy nakładaniu na przykład ziemniaków. Staram się zachować porządek podczas spożywania posiłków.
Coraz większą przyjemność sprawia mi aktywność fizyczna i wyjścia na spacer. Obserwuje wtedy otoczenia, zwracam uwagę na każdy napotkany zwierzątka. Interesuje mnie wszystko, co dzieje się na zewnątrz. Zadaje wtedy wiele pytań paniom i zawsze otrzymuje ciekawe odpowiedzi. Na placu zabaw jestem ostrożny, lubią bawić się w piaskownicy. Wyzwaniem dla mnie jest Wspinanie się na drabinki, jestem Odważny więc zawsze próbuję nowych aktywności w asyście pani, która mnie asekuruje. Bez problemu skacze obunóż a także z nogi na nogę. Potrafię naprzemienne wchodzić i schodzić po schodach. Sprawnie chodzę i biegam po równej powierzchni. Z chęcią uczestniczą we wszystkich zajęciach przedszkolnych. Lubię tańczyć i śpiewać, podczas zajęć plastycznych chętnie maluje, koloruje i wyklejam. Panie bardzo mnie chwalą i doceniają moje starania. Zazwyczaj trzymam kredką prawidłowo, jednak gdy długo wykonuje daną czynność męczę się i zmieniam mój chwyt wprowadzając kredką między palec wskazujący i środkowy. Świetnie radzę sobie z odwzorowaniem kółka, krzyżyka kwadratu. Nie potrafią jeszcze prawidłowo trzymać nożyczek, jednak wiem, że trening czyni mistrza, może pobawimy się w domu wycinanie?
Drodzy rodzice — panie w przedszkolu twierdzą, że dzieci uczą się wszystkiego we własnym tempie i według własnych możliwości, a najlepiej uczą się poprzez zabawę i działanie. Bardzo się z tego cieszę, bowiem taka nauka jest moją naturalną potrzebą. Wiem, że jeszcze dużo przede mną i wiem, że mam jeszcze czas, aby więcej się nauczyć. Dziękuję, że we mnie wierzycie”.
Taki właśnie list otrzymałam z Akademii Małych Einsteinów – przedszkola do którego uczęszcza mój syn. Widzę tutaj wiele cech wspólnych Akademii Małych Einsteinów z założeniami edukacyjnej metody Reggio Emilia – utworzoną przez młodego nauczyciela Loris Malaguzzi. Oczywiście nie dostrzegam podobieństwa tylko na podstawie opisowego listu – poprzez, który utwierdziłam się jeszcze bardziej w moim przekonaniu, że pracują tam najlepsi specjaliści. Nauczyciele, którzy krok w krok podążają za moim dzieckiem, uważnie je obserwują i co ważne wzmacniają cechy na których bardzo mi zależy: samodzielność, odpowiedzialność, decyzyjność. Nauczyciele, specjaliści przedszkola którzy są otwarci na nową wiedzę, wprowadzanie zmian, przy czym dobro dzieci jest zawsze punktem wyjścia i celem. Specjaliści, którzy są otwarci na dialog nauczyciel – rodzic – dziecko
“Zdrowa, autentyczna, świadomość własnego “ja”. Te Dzieci znają swoje zdolności, akceptują słabości i potrafią tę wiedzę zastosować, żeby osiągnąć sukces. Właściwe rozumienie siebie zapewnia dzieciom solidny Fundament na całe życie, podobnie jak świadomość własnych słabości, nad którymi trzeba popracować — ale wszystko zaczyna się od pewności siebie. Pewność siebie to ciche zrozumienie tego “kim jestem”, z którego wyrasta wewnętrzna pewność i świadomość własnych wyjątkowych cechach, zalet, talentów i zainteresowań”.
Rodzice – wielki wyścig w triathlonie
“Chcemy, żeby nasze dzieci były dobre we wszystkim, więc zrobiliśmy z Wychowania triathlon niekończących się zajęć dla dzieci albo zawężamy ich wybór tylko do tego, w czym chcemy, żeby przodowały, jak choćby tenis, pianino czy golf. I powtarzamy im, że są dobre we wszystkim, żeby poprawić im samoocenę. Tylko, że nasze wysiłki wcale im nie pomagają: odciągamy je od wrodzonych, szczególnych uzdolnień, dzięki którym mogłoby polubić bycie sobą i szanować siebie i odnaleźć sens życia – dzieci tracą świadomość swoich autentycznych zainteresowań i wyjątkowych talentów. Okazuje się, że wiele dzieci cierpi z powodu chwiejnego, błędnego postrzegania siebie, więc odczuwają pustkę i zmęczenie. Żeby zapoczątkować zdrowe zmiany, musimy się uwolnić od ustalonych planów dla naszych dzieci i cenić je za to, kim naprawdę są – a nie za to kim chcemy, żeby się stały. Mamy wiele do zrobienia”. – M. Borba
Poprzez to, że rodzice tak bardzo pragną, by dziecko podążało ścieżką przez nich ustaloną (czym mają się interesować, w jakich dodatkowych zajęciach mają brać udział, czego zdecydowanie mają nie robić) to tak naprawdę umykają rodzicom prawdziwe zdolności ich dzieci, których chyba nie chcą zauważyć.
“Badania mówią jasno: w odpowiednich warunkach niemal każde dziecko może zajść wyżej, jaśniej zabłysnąć i osiągnąć sukces. Tylko nie wtedy, kiedy narzucasz dziecku swoją wolę”. – Jak zapewnić lepszą przyszłość swojemu dziecku.
Cud rodzicielstwa – By czuć iskrę wyjątkowości
Proszę, abym mógł się czuć cudowne i wyjątkowo taki, jaki jestem.
Czuć, że jestem niczym słońce, centrum wszechświata, źródło światła dla wszystkich, którzy mnie otaczają.
Chcę świętować razem z wami, bez wysiłku, to, co wyjątkowe i cudowne w każdym z nas. Zważać na odcienie każdej emocji, prawdę w każdym uczuciu, znaczenie, które jest w każdym czynie, piękno w każdym dźwięku, siłę w każdym kształcie.
Szanować granice, potrzeby i preferencje, moje i wasze, każdego, kto żyje z nami.
Żyć lekko i prosto, być w pełni obecnym, na scenie.
Być hojnym i elastycznym przewodnikiem mojego życia.
Świętować piękno i wyjątkowość, którymi jestem. Właśnie taki, jaki jestem. – Cud rodzicielstwa
Jak budować pewność siebie u dziecka?
Synu, kiedy dorośniesz, chciałbym, żebyś był asertywny, pewny siebie i odważny. Ale teraz – kiedy jeszcze jesteś dzieckiem, chcę, żebyś był pasywny, bierny, grzeczny i podporządkowany.
Pamiętaj synku, że masz być zawsze grzeczny, miły i musisz się zawsze słuchać mamy, żebyś wyrósł na silnego, pewnego siebie i asertywnego mężczyznę.
No przecież nie da się w ten sposób! Jedno przeczy drugiemu.
“Dzieci to coś więcej niż wyniki i trzeba je postrzegać jako wyjątkowe osoby, którymi w istocie są. W tym celu musimy wyswobodzić się z własnych nakazów oraz nadziei i dostosować się do ich pasji i uzdolnień”. Nie jest to łatwe zadanie. Ale jeśli chcemy wychować szczęśliwe i pewne siebie dziecko – właśnie w ten sposób powinniśmy postępować, a ponadto musimy odpowiedzieć sobie na 3 kluczowe pytania:
- Kim według cebie jest twoje dziecko?
- Jak twoje dziecko postrzega siebie?
- Kim chce zostać twoje dziecko?
Przeczytaj również:
Warto przeczytać
Artykuły
Jak wspierać, by nie przeszkadzać – rozwój dziecięcej autonomii. Samodzielność dziecka.
Jak wspierać dziecko? Dlaczego samodzielność dziecka jest taka ważna? Jak wspierać, by nie przeszkadzać?
Pokonaj strach i niepewność
Pokonaj strach i niepewność! Zrozum swoje lęki, planuj małe kroki i znajdź wsparcie.
Zarządzanie czasem dla zapracowanych rodziców
Zarządzanie czasem dla zapracowanych rodziców Każdego dnia obiecuję sobie, że tym razem wszystko pójdzie gładko. Będę lepiej zorganizowana. Wstaniemy na czas, z uśmiechem zaczniemy dzień, a wieczorem usiądziemy razem spokojni i zadowoleni z tego, co udało się...